شاید باور اشتباهی داشت در ذهنم جان می گرفت .
همه آدما کارهاشونو واکسنی انجام میدن
اول میان وسط
کم کم اثر واکسنه از بین میره
وقتی کار جدید میاد ثبات کار قبلیه از بین میره
به این مفتخرم ک جوگیرانه کار جدیدی رو قبول نمیکنم تا وقتی مطمئن نباشم از پس کار قبلی بر اومدم یا نه
راستش اجازه نمیدم حرفای آدما مثل واکسن روم اثر بذاره
فقط وقتی از حرفشون اثر میگیرم ک بشه تا تهش برم
معمولا وقتی استاد تکلیف جدید میده همه تکلیف قبلیه یادشون میره
نمیشه
اینجودی نمیشه
من حرفای واکسنی دوست نداشتم
چطور اثر حرفا و تصمیمات رو از حالت واکسنی در بیارم؟
درباره این سایت